φύλλο 1 (ομάδα 2)
Θα συγκρίνετε τέσσερις μεταφράσεις και θα απαντήσετε στις ερωτήσεις:
1. Ποια μετάφραση θεωρείτε ότι βρίσκεται πιο κοντά στο πρωτότυπο και γιατί;
2. Εντοπίστε ένα ή δύο σημεία που θεωρείτε ότι μάλλον ερμηνεύουν παρά μεταφράζουν το κείμενο. Πού αποδίδετε αυτή την επιλογή;
3. Ποια μετάφραση πιστεύετε ότι στέκεται καλύτερα σαν αυτόνομο νεοελληνικό κείμενο και γιατί;
4. Ποια μετάφραση αποτυπώνει με πιο κατανοητό για σας τρόπο το περιεχόμενο του κειμένου;
5. Ποια μετάφραση θα επιλέγατε για τις εξετάσεις σας και γιατί;
Μεταφράσεις
α) Από τον Π. Λεκατσά (1939). Θα την βρείτε στην Πύλη, εδώ: https://www.greek-language.gr/greekLang/ancient_greek/tools/corpora/anthology/content.html?m=1&t=42
β) Από τον Β. Μοσκόβη (1989). Θα την βρείτε στην Πύλη, εδώ: https://www.greek-language.gr/greekLang/ancient_greek/tools/corpora/anthology/content.html?m=1&t=42,
γ) Από τα ψηφιακά εκπαιδευτικά βοηθήματα (χωρίς υπογραφή μεταφραστή). Θα την βρείτε εδώ: https://www.study4exams.gr/anc_greek/course/view.php?id=144#3
γ) Μετάφραση του Δ. Λυπουρλή που ακολουθεί.
Όποιος ασχολείται με το θέμα του τρόπου διακυβέρνησης μιας πόλης και ψάχνει να βρει ποια είναι η ουσία και ποια τα χαρακτηριστικά του κάθε επιμέρους τρόπου διακυβέρνησης, το πρώτο σχεδόν που πρέπει να εξετάσει είναι να δει τι είναι άραγε μια πόλη. Γιατί σήμερα υπάρχουν διαφορετικές γνώμες πάνω σ’ αυτό το θέμα. Άλλοι λένε πως την τάδε συγκεκριμένη πράξη την έκανε η πόλη, άλλοι όμως λένε ότι, όχι, δεν την έκανε η πόλη, αλλά η τάδε συγκεκριμένη ολιγαρχική «κυβέρνηση» ή ο τάδε συγκεκριμένος τύραννος. Έπειτα βλέπουμε ότι όλη η δραστηριότητα του πολιτικού και του νομοθέτη έχει να κάνει με την πόλη. Τέλος, το πολίτευμα είναι ένας τρόπος οργάνωσης αυτών που ζουν στη συγκεκριμένη πόλη. Επειδή όμως η πόλη ανήκει στην κατηγορία των σύνθετων πραγμάτων (μοιάζει δηλαδή με όλα εκείνα τα πράγματα που το καθένα τους είναι ένα όλον, αποτελούμενο από πολλά μέρη), είναι φανερό ότι πριν από οτιδήποτε άλλο πρέπει να ψάξουμε να βρούμε τι είναι ο πολίτης, αφού η πόλη δεν είναι παρά ένα πλήθος πολιτών. Για το περιεχόμενο, πράγματι, της λέξης πολίτης διατυπώνονται πολλές φορές διαφορετικές μεταξύ τους γνώμες· δεν υπάρχει δηλαδή ομοφωνία για το περιεχόμενο της λέξης πολίτης: αυτός που είναι πολίτης σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα, συχνά δεν είναι πολίτης σε ένα ολιγαρχικό πολίτευμα.
Δ. Λυπουρλής, Ανθολόγιο Αριστοτελικών κειμένων σε μετάφραση, περ. Φιλόλογος τ. 100, 2000 σελ. 208-209